NOI&VOI

                                            NOI&VOI                                                                                       ALTA PUEMATA DI NICULAKI VELO
Isusita fârâ vreari
Trâ adutsiri aminti a llirtatâllei cusurinâ H. V. (vahi Hrisa Velo)

Umplu hoara nâ hâbari
Tsi jili shi ñicu sh-mari,
Câ nâ nveastâ, soarti-arauâ,
Tutu tu dzuua di mârtari
Azbuiră la Tatâl-Mari!
Alâgarâ sh-soia sh-fara,
Alâgarâ tutâ hoara,
A llei dadâ s-pâryurseascâ,
Di jali s-nu-shi si glâreascâ...
N-casâ, hai, Lăi Dumniudzali,
Tsi virinu easti sh-tsi jali!
Muma corbâ sh-lipisitâ, (fârâ tihi)
Ca di sfulgu aguditâ,
Ca di sfulgu aguditâ,
Da pălñili shi li frândzi,
Astrigâ, s-deapirâ shi plândzi:
Hille, hille, mi arseshi,
Trâ moarti dorlu-ts spuseshi!
Dimineatsa tru-apiritâ,
Cându-ñi grishi multu jilitâ:
“Dado, dado, io va-s moru,
Oh, lea dado, io va-ñi moru
Moru, ai laia-ñi, di unu doru:
Mi-isusishi fârâ di vreari,
Mi-isusishi fârâ ntribari
Tr-atselu gioni, corbu-avutu,
Di-a mea inimâ nivrutu.
“Mori lea feată-arshinea-i mari,
Ca sâ spunâ dorlu tsi-ari...”
“Arâvdai, tâcui, nu grii,
Dumnidzălu-ñi plâcârsii,
Dumnidză-ñi pâlâcârsii,
Dumnidzale, ai-tsâ ñilâ
Ti nâ oarfânâ cupilâ,
Dumnidzale, fă-ts nâ parti,
Di nivreari mi disparti.
Anlu s-nu ñi-apucu shi-s moru,
Câ di banâ nu ñi-u doru!
Sh-Dumnidzălu, mari-lli hari,
Ñi-ascultă a meauâ vreari,
Oh, ñi-ascultă a meauâ vreari,
Sh-vini oara s-fugu, fâr’ doru,
Lliartâ-mi dado, - io moru!”
Cându avdzârâ-aesti zboarâ,
Tuts uhtarâ sh-suskirarâ:
“Ah, mârată! Ah, mârată!
Cumu ts-astimsishi laia ñiatâ
Dumnidzale, tsi ciudii!...
S-u ai nandreapta, Stâ-Mârie!”